سموم: قرار گرفتن در معرض برخی سموم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد.
سفتی، لرزش ممکن است بیشتر از قبل قابل توجه باشد و تغییراتی در حالات چهره رخ دهد.
آگونیست های دوپامین می توانند عملکرد دوپامین را در مغز تقلید کنند. آنها کمتر از لوودوپا مؤثر هستند ، اما هنگامی که لوودوپا کمتر تأثیرگذار است ، می توانند به عنوان داروهای کمکی مفید باشند.
با گذشت زمان ، اثربخشی داروهای پارکینسون کاهش می یابد. در مرحله دیررس پارکینسون ، عوارض جانبی برخی داروها ممکن است از مزایای آن بیشتر باشد.
برخی از افراد مبتلا به پارکینسون در بلع مشکل دارند. که می تواند منجر به پنومونی آسپیراسیون شود.
باقلا: این لوبیا سبز آهکی حاوی لوودوپا است، همان ماده ای که در برخی از داروهای پارکینسون استفاده می شود.
در این مرحله ی پیشرفته، علائم شدید کمک فیزیولوژی بیماری پارکینسون های شبانه روزی را به یک ضرورت تبدیل می کند.
سعی کنید از اتصال دهنده های قلاب-حلقه به جای دکمه استفاده کنید.
از آن جایی که درمانی برای این بیماری وجود ندارد، اما مهم است که از بروز بیماری، قبل از ظاهر شدن علائم آن، پیشگیری به عمل آید.
با این حال، تحقیقات در حال انجام است. تخمین زده می شود که مردان دو برابر بیشتر از زنان مبتلا به این بیماری هستند.
واکنش ها و حرکات ماهیچه ها نیز بطور قابل توجهی کند می شوند. زندگی به تنهایی می تواند ناامن و خطرناک باشد.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی مینویسم.
تحریک عمقی مغز: در این روش از طریق جراحی الکترودهای تحریککننده در بخشی از مغز قرار میگیرند.
مشاهدهی این علائم همیشه بهمعنای ابتلا به پارکینسون نیست. علت این علائم ممکن است چیز دیگری باشد. اگر تغییراتی در خود مشاهده میکنید، لازم است به پزشک مراجعه کنید.